Samuel George Davis, beter bekend als Sammy Davis jr. (New York, 8 december 1925 - Beverly Hills, 16 mei 1990) was een veelzijdige Amerikaanse entertainer. Hij danste, zong, speelde vibrafoon, trompet en slagwerk en imiteerde.

Sammy Davis jr. werd in de New Yorkse wijk Harlem geboren als de zoon van Elvera Sanchez, een Puerto Ricaanse Amerikaanse, en Sammy Davis sr., een  Afro-Amerikaan. Zijn ouders waren beiden variétédansers. Hij werd opgevoed door zijn grootmoeder van vaders zijde. Toen hij drie jaar oud was, scheidden zijn ouders.

Zijn vader, die de zeggenschap over zijn zoon niet wilde verliezen, nam hem mee op reis. Zo leerde Sammy dansen van zijn vader en zijn "oom" Will Mastin, die de dansgroep leidde waar Davis sr. bij werkte. Davis jr. sloot zich als jong kind aan bij de act, waarmee het Will Mastin Trio een feit werd.

Tijdens zijn dienst sloot hij zich aan bij een entertainmentgroep en vond dat door de schijnwerpers het vooroordeel verdween. "Mijn talent was het wapen, de kracht en de manier voor mij om te vechten. Het was de manier waarop ik denkwerelden zou kunnen beïnvloeden," zei hij. Na de voltooiing van zijn dienst voegde hij zich weer bij Will en zijn vader en dansten zij met toenemend succes.

In 1954 geraakte Davis betrokken in een auto-ongeval dat voor hem blijvende gevolgen zou hebben waardoor hij een van zijn ogen moest missen.

Een belangrijke ontwikkeling in zijn carrière kwam in 1956, toen hij de hoofdrol speelde in de Broadwayshow Mr. Wonderful.

In 1959 was Davis een van de medeoprichters van the Rat Pack, een groep topacteurs die door zijn oude vriend Frank Sinatra werd geleid en verder bestond uit Dean Martin, Joey Bishop en Peter Lawford . Deze Rat Pack speelde samen in een aantal films en gaf geregeld optredens in het toen nog vrij onbekende Las Vergas, dat mede daardoor uitgroeide tot een toeristische trekpleister. 

In 1966 kreeg Davis nog een eigen TV- en talkshow, "The Sammy Davis jr. Show", maar daarna ging het stilaan bergafwaarts met zijn carrière. Een laatste hoogtepunt kwam er in 1972, met de nr. 1-hit The Candy Man, waarna zijn succes beperkt bleef tot de lucratieve, maar weinig creatieve optredens in Las Vegas. In  Japan verscheen Davis nog in televisiereclamespots voor koffie.

In zijn autobiografie "Sammy" beschrijft Davis zijn levensstijl die alcohol, cocaïne en vrouwen omvatte en zijn financiële problemen.

Bron en meer informatie
Wikipedia
Website / Facebook
YouTube 
LP's, CD's en boeken: BolCom  / Amazon

Boektip

CD Tip